Вы выкарыстоўваеце састарэлы браўзэр. Каб карыстацца ўсімі магчымасцямі сайта, загрузіце і ўсталюйце адзін з гэтых браўзэраў:

БЕЛ

Мінскае аддзяленне Беларускай чыгункі

Шчасце, змясціць у далоні

17 чэрвеня 2016

Пры аншлагу адбылася прэм'ера спектакля «Гатэль» народнага тэатра Аршанскага ДКЧ, якая была прымеркавана да 55-годдзя прысваення гэтаму найстарэйшаму тэатральнаму калектыву звання «народны».

Так ужо атрымалася, што першымі працу рэжысёра Дзмітрыя Летюка ўбачылі жыхары горада Лёзна на праходзілай там штогадовай дэкадзе тэатральнага мастацтва «На мяжы з думкай абса Тэатр», а затым - журы і гледачы дарожнага тэатральнага фестывалю, які прайшоў у красавіку ў Брэсце. І вось - доўгачаканая прэм'ера на роднай сцэне.

Не, гэты спектакль не мае нічога агульнага з аднайменнымі кнігамі канадскага пісьменніка Артура Хэйлі або расійскага Алега Андрэева. Пастаўлены ён паводле твораў франка-бельгійскага драматурга Эрыка-Эмануэля Шміта, асноўным з якіх з'яўляецца п'еса «Гатэль двух светаў».

Па прызнанні аўтара, у ягоным атачэньні дастаткова шмат людзей, якія пабывалі ў стане комы. І трасе тое, што яны вяртаюцца з гэтага «падарожжа» зусім іншымі: людзі, якія ненавідзелі жыццё, пачынаюць яе кахаць. Назіраючы гэта, драматург задаўся пытаннем: што ж адбываецца з чалавекам, якая знаходзіцца ў стане комы? І тады ў Шміта ўзнікла ідэя такога незвычайнага гатэля, нейкай філасофскай гасцініцы паміж двума светамі. Гэтае месца - паміж небам і зямлёй, у якое трапляюць героі розных узростаў, сацыяльных статусаў, ладу жыцця. У спектаклі гэта гендырэктар кампаніі, прыбіральшчыца, маг, які жыве на шырокую нагу малады чалавек і цяжкахворая дзяўчына. Ніхто з іх не разумее, як ён трапіў у гэты «гатэль», героі не могуць сысьці за яго па сваёй волі, не ведаюць, што іх чакае. Нават таямнічы Доктар С. не гаворыць, каму наканавана вярнуцца да жыцця (спускаючыся ўніз на дзіўным ліфце), а каму трэба будзе адправіцца уверх - у невядомасць ... Знаходжанне ў «гатэлі» становіцца для персанажаў пераломным момантам, калі за час чакання сваёй долі яны павінны зразумець ўласнае прад- прызначэнне. Хтосьці не хоча верыць у тое, што адбываецца і нешта мяняць, хтосьці ўсведамляе нікчэмнасць свайго жыцця, а хто-то працягвае ўспрымаць яе такой, якая яна ёсць, і верыць у лепшае. Як Лора, якая лічыць, што «шчасце змяшчаецца на далоні». У гэтым, на думку аўтара п'есы, заключаецца адна з галоўных думак творы.

Да падобнай тэме ў народным тэатры Аршанскага ДКЖ звяртаюцца ўпершыню. Ідэя паставіць спектакль у рэжысёра Дзмітрыя Летюка паўстала пасля знаёмства з творчасцю Эрыка-Эммануэ- ля Шміта. Першы твор гэтага аўтара, якое ён прачытаў, - «Оскар і Ружовая Дама» - нікога не пакідае абыякавым. Дарэчы, цытаты з яго ўкладзены ў вусны герояў спектакля «Гатэль», які, мяркуючы па рэакцыі залы, крануў гледачоў. Хто-та, быць можа, у героях ўбачыў сябе, а хтосьці ўпершыню задумаўся пра сваё месца ў жыцці. Музычнае і мастацкае афармленне спектакля дапамаглі глыбей адчуць тое, што адбываецца - ўсе дэкарацыі выкананы ў чорна-белым колеры.

На тварах многіх гледачоў чыталася спачуванне, можна было ўбачыць слёзы суперажывання героям, апладысменты, калі на ліфце з'яўлялася адзнака «ўніз» (на зямлю). Гэта значыць, што спектакль усхваляваў людзей, якія блізка да сэрца ўспрынялі тое, што адбываецца на сценя. Ці гэта не галоўная ўзнагарода рэжысёру і яго артыстам? У кожнага з семярых акцёраў была няпростая задача. Да прыкладу, у Юліі Пляханава, якой дасталася роля без слоў. Як вядома, для акцёраў гэта вышэйшы пілатаж. І Юлія са сваёй задачай справілася годна. Складана было і кухару Кірылу Коласаўскай, які стварыў праўдзівы вобраз журналіста і гулякам Жюлье- на партале, які жыве на шырокую нагу і таго, хто глядзіць на людзей з некаторым фанабэрыстасцю. Сам Кірыл - са звычайнай сям'і, у жыцці дамагаецца ўсяго сам. Вайсковец Дзяніс Манькоўскі выканаў у пастаноўцы ролю дзівакаватага, але добрага і спагадлівага чараўніка, прадпрымальнік Мікалай Невар - генеральнага дырэктара, а выхавальнік дзіцячага сада Алена Навуменка - Доктара С. Як заўсёды бліскала найстарэйшая акторка тэатра Любоў Садоха, якая згуляла прыбіральшчыцу Мары, вобраз шырокі, зборны, у якім сябе могуць даведацца многія жанчыны. Зачапіла сваёй гульнёй і медсястра Анастасія Колотова, паўстае ў ролі Лоры - самага кранальнага персанажа. Яна - інвалід, і яе прыгажосць, на жаль, нічога не дала ёй у зямным жыцці, але ўсё, чаго яна вартая, Лора атрымлівае ў «гатэлі».

На тэатральным фестывалі ў Брэсце аршанцам ўручылі дыплом «За актуальнасць драматургіі, цікавасць да праблем ўнутранага свету чалавека і навакольнага свету». Высока ацанілі спектакль і аршанскія гледачы, дзякуючы рэжысёра і акцёраў за пастаноўку. У бліжэйшы час «Гатэль» плануецца паказаць і сталічным аматарам тэатра.

 

Вольга НІКАЛАЕВА

 
Да спісу навін за 2016 год