.png)
На прыкладзе дзеда
06 верасня 2016
Адразу дзве знакавых падзеі ў жыцці аглядчыка-рамонтніка Аршанскага вагоннага дэпо Васіля Батурына адбыліся напярэдадні прафесійнага свята. Дачка Вікторыя Падарўнука, а Праз два тыдні
начальнік Беларускай магістралі ўручыў Васілю Фёдаравічу нагрудны знак «Ганаровы чыгуначнік».
.jpg)
Адразу дзве значных падзеі ў жыцці аглядчыка-рамонтніка Аршанскага вагоннага дэпо Васіля Батурына адбыліся напярэдадні прафесійнага свята. Дачка Вікторыя падарыла ўнука, а праз два тыдні
начальнік Беларускай магістралі ўручыў Васілю Фёдаравічу нагрудны знак «Ганаровы чыгуначнік».
- Аб узнагародзе даведаўся напярэдадні паездкі ў Мінск. Доўга не мог паверыць, думаў, што мяне разыгрываюць. Бо ў скарбонцы заахвочванняў ўжо ёсць знакі «Выдатнiк
Беларускай чыгункi», «За добрасумленную працу на Беларускай чыгунцы» III ступені. Вядома, вельмі прыемна. Дзякуй кіраўніцтву дэпо, Беларускай чыгункі
за такую высокую ацэнку маёй працы.
На прадпрыемстве Васіль Батурын карыстаецца аўтарытэтам — адказны, прыстойны, добразычлівы і разам з тым строгі, аб'ектыўны, любіць парадак. Ужо шмат
гадоў з'яўляецца настаўнікам для сваіх падначаленых, да якіх адносіцца амаль па-бацькоўску: заўсёды гатовы дапамагчы і парадай, і справай. З першых дзён ўступіў
у добраахвотную дружыну прадпрыемства. А яшчэ з'яўляецца грамадскім інспектарам па ахове працы.
На чыгунцы Васіль Фёдаравіч 35 гадоў. Працаваў слесарам колава-ролікавага цэха лакаматыўнага дэпо Орша, у вагоным дэпо — з 1990-га. Дарэчы, аглядчык-рамотнiк на гэтым жа прадпрыемстве ў свой час быў і ягоны дзед, які жыў у Васьковщiне і на службу ў няцотны парк станцыі
Орша-Цэнтральная хадзіў пеша. Тут аператарам пры дзяжурным па станцыі працавала і сястра Васіля Фёдаравіча, складальнікам быў яго бацька.
У брыгадзе Васіля Батурына 19 чалавек (12 аглядчыкаў- рамонтнікаў, шэсць экiпiроўщыкаў вагонаў і слесар па рамонце рухомага складу), з якімі ён нароўні ўдзельнічае ў
абслугоўванні цягнікоў. За начную змену, да прыкладу, яны правяраюць без малога 40 пасажырскіх саставаў. «Абследаванне» хадавой часткі вагонаў пачынаецца пры
сустрэчы цягніка з ходу. Бо аглядчыкам-рамонтнікам неабходна і візуальна, і на слых падчас руху вызначыць магчымыя тэхнічныя няспраўнасці, у прыватнасці, дэфекты
паверхні катання колы (рэлінгі, навары, выщарбiны), а таксама стан буксового вузла, автосцепного і автотормозного абсталявання, мацаванне падвагоннага абсталявання.
- Да прыкладу, адкруціць балты кантавога мацавання пры прастукваньня назіральнай вечка бразгоча, а грэнне буксового вузла вызначаецца на навобмацак. Гэта пагражаюць
бяспецы руху цягнікоў няспраўнасці, і аглядчык-рамонтнік абавязаны распачаць адпаведныя меры для іх ліквідацыі, — прысвячае ў тонкасці сваёй працы Васіль Батурын.
— Так што зацвярджэнне, што ў аглядчыкаў-рамонтнікаў павінны быць добрыя нюх і слых — не міф.
У апошні час арсенал іх інструментаў папоўніўся. У працоўным «валізцы» — шаблоны для вымярэння параметраў колаў, автосцепок і іншых дэталяў
вагона, лінейкі, рулеткі для вымярэння. Хоць, вядома, шмат што вырашае вопыт і прафесіяналізм. А яшчэ ў гэтай справе ніяк не абысціся без цярпення і вытрымкі. Не кожнаму
даспадобы начныя змены і праца пад адкрытым небам. Немалаважна, лічыць Васіль Фёдаравіч, і перыядычны зварот да нарматыўна-тэхнічных дакументаў.
Акрамя агляду рухомага складу Васіль Батурын выконвае абавязкі стропальшчыка і кранаўшчыка. Неабходнасць у гэтым узнікае пры тэрміновай замене забракаваных падчас агляду транзітнага
паязда колавай пары.
За плячыма Васіля Фёдаравіча Аршанскі тэхнікум чыгуначнага транспарту. Гэтая навучальная ўстанова пазней скончылі дачка Вікторыя і сын Раман, які цяпер працуе электрамеханікам ў
дыстанцыі сігналізацыі і сувязі.
У свой час Васіль Батурын актыўна займаўся лёгкай атлетыкай, наведваючы секцыю ў спорткомплексе «Лакаматыў". Зараз фізічную форму падтрымлівае на дачы і
на будаўніцтве дома для сына. Але галоўная яго аддуха, вядома ж, унукі, якіх ужо чацвёра. А яшчэ ён з дзяцінства любіць прыроду. Перакананы, што ніякія паездкі ў
заморскія горады і краіны па энергетычным ўздзеяння не заменяць ціхага палявання.
Вольга НІКАЛАЕВА
