.png)
Разам - 60 гадоў
22 снежня 2016
Віншаванні з выдатнай датай, 90-годдзем, прымае на гэтым тыдні ветэран-чыгуначнік Мікалай Габринович. Больш за 40 з іх ён працаваў на станцыі Маладзечна. Самыя цёплыя словы, безумоўна, прагучалі
ад яго жонкі Мірон Фёдараўны, з якой яны разам ідуць па жыцці ўжо 60 гадоў.
Бацькі Мікалая Габрiновiча - сяляне з Маладзечанскага раёна, працавалі на зямлі - вырошчвалі хлеб, вялі падсобную гаспадарку. Ім дапамагалі дачка Зінаіда і сын Мікалай, якіх з дзяцінства
прывучылі да працы.
Хлапчуку было 14 гадоў, калі ў чэрвені 1941-га ўпершыню ён убачыў як лятуць над іх мясцовасцю варожыя самалёты. З гэтай падзеяй у яго і асацыіруецца пачатак Вялікай Айчыннай вайны. А праз
некалькі дзён, 26 чэрвеня, Маладзечна акупавалі. Наступныя тры гады прайшлі ў вельмі складаных умовах. Сям'я выжывала за кошт уласнай гаспадаркі. Пасля вызвалення Маладзечна Мікалай і яго
бацька на фронт не патрапілі: не прайшлі па ўзросту. Хлапец пайшоў працаваць на чыгунку - на станцыю ў Маладечне. Спачатку было асабліва складана: варожыя самалёты пры адступленні фашысцкіх войскаў
бамбілі чыгуначны вузел чатыры дні.
Малады чалавек быў задзейнічаны ў абслугоўванні вагонаў з грузамі якія хутка псуюцца: калоў і цягаў лёд да вагона-ледніка, запраўляў воінскія эшалоны вадой, у зале чакання вакзала карміў
салдатаў якія накіроўваліся на фронт. У 1944 - 1945 гадах яго і іншых маладых людзей ваенкамат па павестке перыядычна выклікаў на зборы. Рабят вучылі страляць і рыхтавалі вылічальніка для
артылерыйска-мінамётных частак. Але карыстацца атрыманымі навыкамі хлопцам, на шчасце, не прыйшлося.
У паваенны час Мікалай Іванавіч актыўна ўдзельнічаў у аднаўленні вузла. На станцыі Маладзечна так і працаваў да сыходу на заслужаны адпачынак. Працаваў рабочым, потым дзяжурным тэхнікам
льдопункта і нават нейкі час яго ўзначальваў. У падначаленні ў яго было 22 чалавека.
- Льдопункт праіснаваў да пачатку 1980-х, калі пачалі выкарыстоўваць рэфрыжэратарныя вагоны, - успамінае Мікалай Габрiновiч. - А крыху пазней Маладзечанскае вагоннае дэпо было перапрафілявана ў
рэфрыжэратарнае. Да гэтага выкарыстоўваліся вагоны-леднікі, у якіх перавозіліся скорапсавальныя грузы. Лёд рыхтавалі зімой з рачной воды.Бралi яе з мясцовых вадаёмаў, перавозілі на павозках да месца
складавання лёду. Рабілі яго і з дняпроўскай вады: для гэтага ездзілі ў Жлобін. Першапачаткова калолі лёд ўручную рыдлёўкамі і насілі яго самі або падвозілі з дапамогай коней. Праца цяжкая,
сур'ёзная фізічная нагрузка, але мы спраўляліся. З часам нашу працу механізавалі - з'явіліся пагрузчыкі, была пабудавана эстакада, лёд загружаўся ў вагоны з дапамогай лябёдак.
Нарыхтаваны ўзімку матэрыял выкарыстоўваўся круглы год.
У сярэдзіне 1950-х Мікалай Іванавіч на адным з танцавальных вечароў пазнаёміўся з дзяўчынай з прыгожым іменем Міронiя. Абодва спадабаліся адзін аднаму. Разам яны ўжо 60 гадоў. У іх два сыны,
чацвёра ўнукаў і трое праўнукаў. Нейкі час муж і жонка разам працавалі на льдопункте, затым Мірон Фёдараўна перайшла працаваць аператарам у техкантору станцыі, адкуль і пайшла на заслужаны
адпачынак.
Муж і жонка Габрiновiч жывуць у сваім доме і, нягледзячы на шаноўны ўзрост, яшчэ трымаюць карову, разводзяць курэй, працуюць у гародзе. Калі сіл было пабольш, паспявалі гаспадарыць і ў
бацькоўскай хаце з Мікалая Іванавіча. Цяпер там кіруецца старэйшы сын Віктар, які працуе ў Маладзечанскай дыстанцыі шляху. У рэфрыжэратарных вагонным дэпо працуюць яго жонка і дачка.
А яшчэ Мікалай Габрiновiч - выдатны паляўнічы. Да нядаўняга часу хадзіў у лес са стрэльбай і мог любому даць фору. Зрэшты, любіць там бываць і без стрэльбы - на ціхам паляванні. Ёсць у яго яшчэ
адно захапленне: займаецца пляценнем з лазы. У асноўным гэта кошыка, якія выкарыстоўвае ў гаспадарцы або дорыць родным.
Мікалай Іванавіч і Мірон Фёдараўна - вельмі сціплыя людзі, не патрабуюць і не любяць падвышанай увагі да сябе. Вось і сваю брыльянтавае вяселле, як і 90-годдзе кіраўніка сям'і адзначылі ў
вузкім сямейным коле ў сябе дома. Зрэшты, госці ў іх усё ж былі: з юбілеем чыгуначніка павіншавалі начальнік станцыі Маладзечна Віктар Малайчук, работнікі прадпрыемства.
Вольга НІКАЛАЕВА
Да спісу навін за 2016 год
