Вы выкарыстоўваеце састарэлы браўзэр. Каб карыстацца ўсімі магчымасцямі сайта, загрузіце і ўсталюйце адзін з гэтых браўзэраў:

БЕЛ

Мінскае аддзяленне Беларускай чыгункі

Людзям мілая

06 студзеня 2017

Менавіта так можна назваць вядучага інжынера па якасці станцыі Мінск-Пасажырскі Людмілу Ганчарову.
Яна незвычайная жанчына - у вачах агонь, які, падобна, не згасае ніколі, поўная энергіі, усмешлівая і ветлая. А за яе далікатнай фігурай хаваецца шырокая душа і вялікая спагадлівае сэрца, шчодрае на дапамогу нават незнаёмым людзям. Чалавек з такімі якасцямі здабыў бы сябе ў любой справе, у любой галіне. Але пашанцавала з Людмілай Ганчаровай менавіта станцыі Мінск-Пасажырскі.
 
Зрэшты, у маладосьці яе мары былі далёкія ад стальной магістралі. Пасля школы Людміла хацела стаць медсястрой. Але ўсё вырашыў выпадак. На чыгуначным вакзале на вочы дзяўчыне трапілася аб'ява аб адкрытай вакансіі ў даведачным бюро станцыі Мінск-Пасажырскі. Вырашыла паспрабаваць. Так ў 2002 годзе Людміла Вячаславаўна прыйшла працаваць дзяжурным па выдачы даведак. Паралельна паступіла ў Мінскі інстытут кіравання на спецыяльнасць «эканоміка і кіраванне на прадпрыемстве». Такое рашэнне, па сутнасці, адкрыла Людміле новыя гарызонты. Ступенька за ступенькай, яна прасоўвалася па кар'ернай лесвіцы: у даведачным бюро стала старэйшай змены, затым эканамістам. Пасля дэкрэтнага адпачынака на станцыю вярнулася ўжо інжынерам па рэкламе, са жніўня 2016 гады працуе вядучым інжынерам па якасці. Дарэчы, на думку самой чыгуначніцы, яе праца толькі на першы погляд папяровая.
 
- Шмат маем зносін з білетныя касірамі, дзяжурнымі па станцыі. Распрацоўваем пытанні для анкетавання пасажыраў, праводзім штомесячны маніторынг іх абслугоўвання, аналізуем вынікі. Бо каб ісці наперад, трэба мець аб'ектыўную ацэнку сваёй працы, - па-філасофску разважае Людміла Вячаславаўна.
 
Працы ў яе заўсёды шмат. Цяпер, да прыкладу, станцыя пацвярджае адпаведнасць сістэме менеджменту якасці СТБ ISO 9001-2009. Каб пераканаўча даказаць, што абслугоўванне пасажыраў адпавядае патрабаванням міжнародных стандартаў, трэба сабраць досыць вялікі аб'ём неабходных дакументаў. Дапамагае прыроднае працавітасць, адказнасць, добрасумленнасць. Па словах калег, Ганчарова да любога пытання падыходзіць скрупулёзна, дэталёва разглядаючы усё «ад і да» і літаральна заражаючы сваёй пунктуальнасцю.
 
- Я вельмі задаволена тым, што лёс прывёў мяне менавіта на гэты, хай і нялёгкі, але самы лепшы шлях. І галоўнае - ўдзячная яму за тое, што ён ўвесь час зводзіў мяне з добрымі і цікавымі людзьмі, якія згулялі вялікую ролю ў маім прафесійным станаўленні і ў фарміраванні мяне як асобы, як чалавека, - кажа Людміла Вячаславаўна.
Асабліва цёпла яна адклікаецца аб дыктары Веры Мікалаеўне Янкоўскай - падчас працы ў бюро Людміле давялося асвоіць і гэтую прафесію. Нейкі час жанчыны працавалі бок аб бок. Зрэшты, голасу Людмілы Вячаславаўны пазайздросціць можна! Яна - удзельніца каманды «Цудоўная пяцёрка», якая неаднаразова перамагала не толькі на ўзроўні аддзялення, але і на ўзроўні дарогі. Акрамя таго, у конкурсе «Міс майстэрства і зачараванне» ў 2006 годзе за свой вакальны дар Людміла Ганчарова заслужана атрымала тытул «Міс талент».
Зрэшты, да любога занятку яна падыходзіць з душой. У тым ліку і да кулінарыі. Дарэчы, смачна гатаваць - гэта яшчэ адзін талент маёй суразмоўніцы. Прычым не проста гатаваць, але і ўпрыгожваць стравы так, што часам іх нават шкада есці - жывапісныя шэдэўры з гародніны і садавіны атрымліваюцца. Тут і лебедзі на сажалцы, і снегавікі пад елкай.
 
- Вельмі падабаецца эксперыментаваць з экзатычнымі прадуктамі. Напэўна, калі б не стала чыгуначнiцай, з мяне атрымаўся б добры кулінар або дызайнер. Бо я яшчэ люблю і фатаграфаваць: здымкаў, якія прыводжу з паездак, не на адзін альбом хопіць, - прызнаецца Людміла Вячаславаўна.
 
Быць паспяховай і ўпэўненай у сабе, на думку Ганчаровай, ёй дапамагае сям'я: муж і двое сыноў - сямнаццацігадовы Уладзіслаў і пяцігадовы Аляксей. Жонку Андрэю Людміла асабліва ўдзячная за тое, што разумее і ва ўсім падтрымлівае.
 
Адпачываць чыгуначнiца любіць на дачы - вырошчвае ў асноўным кветкі. Да гэтага занятку ў Людмілы таксама запал з дзяцінства. Гэтак жа як і да вандраванняў. Яна ўжо пабывала ў Парыжы, Кракаве, Вене, Берліне. Ёй нават у выхадныя хаты не сядзіцца - Ганчарова любяць катацца на роварах. Увогуле, ва ўнікальнай карціне жыцця ў Людмілы Вячаславаўны нямала фарбаў. А піша яна яе натхнёна і захоплена.
 
Александр МАЗУРА
 
 
Да спісу навін за 2017 год