Дарога значыць многа
30 чэрвеня 2016
…Чыгуначная лінія Масква - Брэст у гэтых месцах пралегла 145 гадоў таму - у 1871 годзе. А вось цягнікі сталі спыняцца некалькі пазней. У 1885-м
пасля прашэння жыхароў мястэчка выйшаў загад кіраўніцтва Маскоўска-Брэсцкай чыгункі аб адкрыцці на 579-й вярсце ад Масквы пасажырскай платформы Бобр для прыему і здачы
паштовай карэспандэнцыі. Работнікі станцыі ведаюць і ганарацца гісторыяй. І імкнуцца напаўняць яе новыя старонкі сваімі працоўнымі дасягненнямі.
Каля сямі вагонаў лесаматэрыялу грузяць сення кожныя суткі на станцыі чацвертага класа Бобр Мінскага аддзялення.
За пяць месяцаў года Крупскім і Бярэзінскім лясгасамі ў Польшчу і Літву адпраўлена 34 884 тоны дранкі і лесу, што склала 143% да аналагічнага перыяду 2015-га.
Па словах начальніка станцыі Ірыны Шакун, вялікая заслуга ў гэтым належыць камерцыйным агентам Таццяне Сас і Кацярыне Мельнік. Бо яны адказваюць за ўзаемадзеянне з кліентамі.
Таццяна Юр'еўна працуе тут ужо больш за 20 гадоў. Дачка будаўніка, яна нарадзілася ў Знаходцы, а працоўную біяграфію пачынала на станцыі Клімкі Свярдлоўскай чыгункі. Потым пераехала ў
Беларусь, была прыëмаздатчыкам грузу і багажу на станцыях Барысаў, Крупкі, Бобр. Гэта універсальны спецыяліст — па сутнасці, сумяшчае працу
прыëмаздатчыка і камерцыйнага агента, валодае ўсімі электроннымі праграмамі, неабходнымі для працы ў грузавой гаспадарцы. Не адзін дзясятак гадоў на станцыі працуюць білетныя
касіры Любоў Станкевіч і Альбіна Iстушкіна. Звыш 20 гадоў - дзяжурныя па станцыі Алена Пусько, Наталля
Грышанава, Алег Стасевіч і Вячаслаў Асіпоýскі, а таксама начальнік станцыі Ірына Шакун. Станцыю Бобр яна ўзначаліла два дзесяцігоддзі таму. Пасля заканчэння аршанскага
галіновага тэхнікума была дзяжурным па станцыях Слаўнае, Коханава, Бобр. Ірына Уладзіміраўна — железнодорожница ў чацвертым пакаленні. Яе прадзед быў аглядчык шляху ў
Оршы, дзед - машыністам паравоза ў дэпо Орша, мама - прыëмаздатчыкам грузу і багажу на станцыі Орша. На прадпрыемствах Мінскага аддзялення працуюць сястра і
брат Ірыны Шакун. З чыгуначных дынастый - Алег Стасевіч і Вячаслаў Асіпоýскі, чые бацькі таксама выбралі сталевую магістраль. У калектыве - 9 чалавек. Большасць жыве побач і ганарыцца
гісторыяй гэтых месцаў. А ў мінулыя выходныя гарадскі паселак Бобр, што ў двух кіламетрах ад станцыі, адзначыў свае 500-годдзе.
Упершыню аб ім, як аб весцы Забобровье, згадваецца ў 1516 годзе. Тады князь Іван Друцкі-Чырвоны завяшчаў яго сваей жонцы Марыне з роду князеў Заслаўскіх. Паселішча ж
Бобр узнікла дзякуючы вялікау гандлеваму шляху, якi пролегаý з захаду на
ўсход (з дазволу караля Польскага і Вялікага князя Літоўскага Жыгімонта Аўгуста) . У розныя гады ўладальнікамі мелі дзяржаўныя і вайсковыя дзеячы Вялікага княства
Літоўскага — Ян Хадкевіч і Станіслаў Пац, прадстаўнікі роду Сапегаў і Агінскіх, пры якіх у сярэдзіне XVIII стагоддзя заснавалі касцел Божай Маці. Тады Бобр быў
цэнтрам уладанняў князеў Агінскіх. У 1762 годзе кароль Польскі і Вялікі князь Літоўскі Аўгуст III даў гэтага населенага пункта Магдэбургскае права і герб. У 1803 годзе ім валодаў
Міхаіл Клеафас Агінскі. Пры адступленні, у лістападзе 1812-га, тут з гарнізонам быў Напалеон, літаральна за ноч разарыý паселішча. Што ж тычыцца этымалогіі назвы населенага пункта, то ніхто
не сумняваецца ў тым, што яно называецца ў гонар баброў, якіх тут у свой час было шмат.
Вольга МІКАЛАЕВА